Mijn huid , mijn huis ..

Dat deed ik omdat ik het beu was om bij de eerste zonnestralen , bescherming of niet , er uit te zien als een soort van lapjesdeken , mét snorretje. Die pigmentvlekken en melasmen zijn het resultaat van zonbeschadiging en hormonen . De eerste beschadigingen liep ik , zoals velen, vooral voor m' n 21 ste op. Zo gaat dat namelijk als je jong bent met  nog een lekker strak elastisch perzikvelletje; je bent dan niet direct bezig met later .. maar vooral met nu ..Zo smeerde ik pure olijfolie op m’ n huid om zo , mooi glad en blinkend als een paling, op te strand te liggen bakken, je moest dan wel proberen om zo weinig mogelijk contact te maken met het zand , aangezien dat aan je lijf plakte en schuurde. Hoe je je huid behandelt voor je volwassen bent heeft dus een énorm effect op je huid en ja inderdaad je hebt er maar eentje .
Dus koos ik voor een laserbehandeling , de tweede al , de vorige deed ik , slimmerik , net voordat ik naar Expeditie Robinson vertrok. Kieken dat ik was want met een net gelaserd velletje is de zon nu niet echt wat je moet opzoeken. Je huid moet namelijk herstellen. Met de belofte dat ik factor 50 zou smeren vertrok ik richting onbewoond eiland - ik smeerde flink - maar had er geen rekening mee gehouden dat de enorme hitte m'n sunblock van m' n huid deed afdruipen , resultaat : weer snel pigmentvlekken en een ikke die er op dat eiland letterlijk erbarmelijk uitzag. Onderstaande foto was een promofoto die serieus werd gefotoshopt om 't geheel nog enigzins toonbaar te maken, ik schrok me in elk geval rot toen ik de uiteindelijke opnames zag.