I went to Silicon valley ..
Niks , want m'n valies was zoek , HA! ... en hoe dat zoal kwam ?...Wel laten we beginnen bij ' t begin..
Een inspiratiereis naar Silicone Valley, ’t is een mondvol en ik heb het meegemaakt. In het gezelschap van Nederlandse en Belgische bedrijven, opleidingscentra en ondernemers die allemaal één ding gemeen hadden- interesse in ‘gezondheid’ .Voor in de winkelrekken, als inspiratie voor hun studenten, patiënten, teams of voor nieuwe projectontwikkeling.
En ik ging mee om mezelf onder te dompelen in dat wat een groots en soms choquerend avontuur werd doorheen het centrum der technologie en ontwikkeling heet. Maar laten we beginnen bij het begin, bij de 'red caravan ' waar Sarah een creativiteits- en innovatiekatalysator en haar team uit Belgie en Nederland , zich bezighouden met insipreren en verbinden . Ze droomden van een inspiratiereis waarbij Gezondheid de rode draad zou zijn. Zij was tijdens de hele reis ook degene waar ik verwonderd over de schouder meekeek wanneer ze tijdens onze reis geweldige mooie 'mindmaps' maakte. Ze noemt het Visual harvesting en geeft zo de inhoud visueel een vorm. Ze zien er geweldig uit zoals deze bvb , een lekkermaker voor 't vertrek.
Maar effe beginnen bij t begin ... na een fijne treinreis met de TGV en kennismaking met mijn companiera in crime Carmen van Buggenhout van 'the healthy ever after' komen we aan op een heerlijk (not so) druk Charles de Gaulle.
Maar effe beginnen bij t begin ... na een fijne treinreis met de TGV en kennismaking met mijn companiera in crime Carmen van Buggenhout van 'the healthy ever after' komen we aan op een heerlijk (not so) druk Charles de Gaulle.
En dan na laaaang in de rij staan , op een gigavliegtuig naar t land waar er een rare dikke meneer met Jommeke's haar het opneemt tegen een dame die tegen een 'stootje' kan - enfin ik had het meer voor 'Sanders' maar genoeg daarover - weer naar het vliegtuig waar ik als Vegan eerst bediend wordt en zelfs 2 keer opnieuw gewekt wordt voor een vegan diner dat ik al met lange tanden had opgegeten. Met die vliegangst slaap ik namelijk liever dan dat ik het allemaal bewust meemaak. Vandaar dat ik dan een melatonine-tje inpak , maar had dus niet gerekend op de vlijt van de airFrance stewardess ' ze vroeg vegan - nu gaat ze t opeten ook ' en niemand anders wil die vegan overschot maaltijden , dus die duwen we haar ook in de strot , NOT....
Enfin , aangekomen in sweet California op San Francisco airport blijkt dat je dit land , zelfs met 'n 'Esta' niet zo simpel inkomt - zo'n uur later (de douane is hier sssstrennngg) kom ik tot de conclusie dat mijn valies niet is aangekomen. Samen met zo'n 50 andere passagiers sta ik dus aan het 'lost luggage-tafeltje 'een papiertje in te vullen, damn girl ! So be it , travell light dan maar , op naar het favoriete hotel van de Red hot chilli peppers en van ons : 'Phoenix hotel ' , waar het elke dag feest is.. Na eeen heeeeele lange dag , zonder nacht wegens het uber- toegewijde serveergedrag van de AirFrance-stewardessen, belanden we bij aankomst in een luid feestje van Amerikaanse jongeren . het hotel ziet er uit als Melrose place, leuke kleurtjes, kamers die allemaal uitkomen op een binnenplaats met verwarmd zwembad - leuk, ware het niet dat het er nu dronken jongeren, chipito's , bekertjes en nog vanalles in drijven. 9 Uur verschil in tijd , dat voel je en toch moet ik mezelf knijpen, want ik ben verdekke wel voor t eerst in mn leven in CALIFORNIAAAA !! Whoop whoop - om de jetlag enigzins te overwinnen mag ik pas rond 22 uur naar bed , maar desondanks het Amerikaanse gefeest voor mn deur val ik rond 20 uur als een blok in slaap. Om zo rond 01 u Amerikaanse tijd klaarwakker te zijn , jetlag yep.
Nog nooit in m'n leven kon ik zo makkelijk vroeg opstaan .. weliswaar in t zelfde plunje als de dag ervoor , mét een geleende onderbroek , sta ik s ochtend s al te blinken bij de kikker van Roger Glover's 70's Clip van 'Love is all' . Vanaf dan is de hele reis een soort van caleidoscoop van kleuren , informatie, indrukken en veel veel inspiratie. We starten op Stanford University , waar we een lezing krijgen van Michael Barry, de stichter van het design research center en heel schattig in z'n gegesticuleer met korte broek, met open sandalen en gelakte teennagels . Hij doet mijn mond openvallen wanneer hij over het eetgedrag van de Amerikanen verteld - 90 % van de kinderen hier heeft een verstoord eetpatroon, werk aan de winkel dus . Want trends uit Amerika komen vaak uiteindelijk ook bij ons aanwaaien. De eiwitdiëten, angst voor koolhydraten, de light -waanzin, het feit dat de Amerikaan vaak niet eens een koffiezetapparaat , laat staan een keuken gebruikt wegens te druk. Daarom lopen ze allemaal met een uithaalbeker koffie door de straten, daarom 'grazen' ze allemaal naar 'uithaalvoedsel'. In tijden waarin diabetes type 2 ook bij Europese jongeren extreem toeneemt, zijn alle goede ideeën om ons hun eetgedrag te wijzigen welkom , toch?
Op Stanfort hebben ze al een oplossing gevonden om hun studenten en staf gezonder te maken. De gezonde gerechten staan hier extra mooi uitgestald, sommigen zelfs goedkoper dan de ongezonde die uit het zicht staan. In de koeling staan gezonde sappen, water en helemaal onderaan, achter het aangedampte ruitje staat de frisdrank. Een dienblad heb je hier niet, want dan stapel je teveel voedsel, één bord en een drankje zijn voldoende . Vegans komen hier volop aan bod, alles staat aangeduid met duidelijke symbolen voor de vegetariër, vegan, gluten-, laco-intollerant etc. we eten samen en krijgen vervolgens les van een prof / nutricionist die ons uitlegt hoe belangrijk het is om te gaan voor een gezonde FOODREVOLUTION !! Met minder of geen vlees meer (man van m'n hart) en veel meer plantaardige voeding.
Al dat gezonde eten hier hebben we echt nodig, zeker de dagen erna want naast inspiratie , sporten en bewegen we dagelijks op de fiets , te voet, op een yogamat, olv. Carmen op ons hotel- binnenplein. Kortom 't was geen reisje voor luieriken , gezonde inspiratie is ook bewegen met een wat hogere hartslag. Zo staan we , zonder problemen, om 6 uur op om al om 7 uur in de stad bij Soul Cycle op de beats van opzwepende muziek in een donkere , lage ruimte , waar uit het plafond verse zuurstofrijke lucht komt , ons een uur lang te pletter te spinnen en bewegen. Een trend hier in Frisco waar het heel normaal is om op dit uur waarop menig Europeaan nog de prut uit zn ogen wrijft , fullforce op een bijna lege maag te sporten. Toegegeven, ik nam een banaan en een juice en ik vond het fantastisch, geen idee of ik het straks thuis ,na de jetlag, nog red om zo vroeg op te staan. Maar zo lekker sportief je dag beginnen vind ik helemaal top . Om 815u staan we met rode hoofden en zweetbillen weer buiten, klaar voor een douche in ons hotel en een ontdekkingstocht langsheen een mindfullness sessie , de Belgische kamer van koophandel en een zalige lunch bij Mission Heirloom. Een prachtige brasserie waar een foodie als ik helemaal blij blij blij van wordt. Wat een zaak ! Met een topdesign , topkeuken en en zalig terras te midden van de eetbare tuin. Ik ben fan ..
San Francisco en z'n Silicone valley zijn een kolkende massa van verassingen en inventiviteit. Van een bedrijf dat er z'n werk van heeft gemaakt om ondernemers in de gezondheidssector op een slimme manier te ondersteunen, tot flitsende manieren om gezonde fastfood 'uit de muur te halen ' bij Eatsa , namaak vis van tomaat , de gewèldige biologische markt op Farmers market wat ik een bijna 'orgastische' ervaring vond - we ontmoeten de chef van Google Food en geven onze restjes aan de daklozen hier op straat.
Voor mij was het memorabel om een workshop aan deze fijne groep te mogen geven op de kade , met het water en het zonnetje in m’n rug. In het midden van de week kwam uiteindelijk m'n bagage aan , ik ben zo dankbaar wanneer ik m'n eigen spulletjes mag uitpakken. Het is een dubbel gevoel , terwijl ik me bevind in een stad van nieuwe ontwikkelingen aan de ene kant , terwijl hier ook zo'n 8000 mensen op straat leven. Voor psychiatriepatiënten is er hier namelijk géén opvang, géén openbaar ziekenhuis, noch voor de verslaafden, werklozen, manisch depressieven en oude mensen die niet genoeg geld hebben. Ze leven op straat met wat schamele bezittingen, zitten in vieze dekens met wat plastiek zakken vaak verweesd voor zich uit te kijken. Ik word er soms heel boos van , voel me zo machteloos, je kan zo weinig doen . De laatste dag heb ik m'n laatste cash geld gebruikt om er zepen, tandpasta en shampoo van gekocht . Om het uit te delen aan een handvol sukkelaars. De ene van de leeftijd van m'n zoon, de ander de leeftijd van m'n 80- jarige schoonvader, zo triest ...
Ik heb tijdens deze reis veel geleerd, over nieuwe technologieën, over hoe je je verhaal het beste kan verspreiden , wat er allemaal nog kan gebeuren om de 'gezonde vibe' uit te dragen. Maar ik heb ook het één en ander over mezelf geleerd, een goeie one-liner kan soms alles-zeggend kan zijn. The best way to predict the future = to invent it !! Deuh, de grote man hier begon z'n bedrijfje met een idee op een servetje. In Amerika schakelen ze mega- snel , ze vinden verandering daar meer dan OK . Wij in Europa hangen vaak vast aan onze gewoontes en cultuur, daar is niks mis mee. Maar soms maakt het ons trager en ontbreekt het ons aan durf.
Wel ik heb daar in t 'verre Frisco een hoop geleerd en zelfs wat angsten overwonnen, van alleen op de fiets een vreemde grote stad doorcrossen, tot in een paar uur met het openbaar vervoer en een plannetje toch nog alles even bekijken wat ik wilde zien. De golden gate bridge, nog even langs de markt, langs Wholefoods , trading Joe's , een trammetje opspringen... Ik heb er mensen ontmoet die met een goed en fris idee aan de slag durfden te gaan en zo succesvol werden . Uit zo'n 10 goeie ideen blijkt er meestal maar 1 succesvol. Dus here we go, ik vind het fijn om verhalen te vertellen en kreeg ook daar van niemand minder dan inspirator en leider van MIT te horen dat ik een goeie storyteller ben. Wanneer ik hem mijn droom vertel zegt ie GO FOR IT !! En dus ga ik daar na 't schrijven van MENOPOWER es mee aan de slag sieh! Wordt dus sowieso vervolgt.
Ik ben Sara, Evelien en Kristien en alle medereizigers van de Red Caravan dus heel dankbaar , voor de onvergetelijke, fijne , goed georganiseerde , lekkere, leerzame reis. Voor de lieve attente cadeautjes die we elke dag in onze kamers vonden , voor het lekkere vegan eten, de geweldige sprekers, de humor, de mogelijkheden. Dank voor de inspiratie, het geduld , het uitlenen van jullie sokken, sportkleding, onderbroeken enz. Dank ook voor jullie enthousiasme tijdens en na mijn workshops, dikke knuffel en tot de volgende.
*girl_in_love*
Mar10